Ewangelia: J (2, 13-23)
„Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie7. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo». Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» On zaś mówił o świątyni swego ciała8. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.”
Kościół to wspólnota wierzących. Kościół to również specjalne miejsce, gdzie spotykamy się z Bogiem oraz z innymi chrześcijanami. Dzisiaj wspominamy dzień, w którym ta świątynia została poświęcona, czyli przeznaczona do modlitwy i sprawowania sakramentów. Podziękujmy dzisiaj Bogu, że mamy to miejsce, do którego możemy przychodzić w niedzielę i zawsze, gdy chcemy spotkać się z Bogiem na modlitwie. Pamiętajmy dzisiaj także o duszpasterzach i parafianach, którzy tutaj modlą się na co dzień, o budowniczych i architektach naszego kościoła, tych żyjących jak i zmarłych, szczególnie pamiętajmy o Księdzu Prałacie Dominiku Mazanie.
23 lata temu – 22.10.2000r. – Ks. Henryk Kardynał Gulbinowicz, konsekrował nasz kościół, a ówczesnym proboszczem był Ks. Prałat Dominik Mazan. Pamiętajmy o nich w swoich modlitwach.
