Domowy Kościół jako propozycja formacyjna dla małżeństw w ramach całego Ruchu Światło – Życie powstał z inicjatywy jego Założyciela Sługi Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego (1921-1987). W rozwoju kręgów Domowego Kościoła ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro (RSCJ).
Pierwsze wspólnoty Domowego Kościoła powstały w 1973 roku. Wtedy miały miejsce pierwsze rekolekcje prowadzone metodą oazową w Krościenku n/Dunajcem – duchowej kolebce i stolicy Domowego Kościoła jak też całego Ruchu Światło- Życie. Określając cel wspólnot rodzinnych Domowego Kościoła Założyciel sięgnął do trzech inspiracji: nauki Soboru Watykańskiego II, zwłaszcza odnoszącej się do małżeństw i rodziny, do duchowości i doświadczeń znanego i rozpowszechnionego w Kościele międzynarodowego ruchu małżeństw Equipe. Notre Dame oraz do metod i doświadczeń wypracowanych wcześniej dla całego Ruchu Światło-Życie. Zgodnie z myślą Założyciela program Domowego Kościoła kształtowany jest w oparciu o materiały formacyjne Ruchu Światło – Życie i Equipe Notre Dame, Soboru Watykańskiego II i II Synodu Plenarnego oraz aktualne nauczanie Kościoła. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską czyli do bycia bliżej Boga w jedności ze współmałżonkiem. Chce on pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Budowanie tej jedności (communio) w małżeństwie i rodzinie służą następujące elementy formacyjne – zobowiązania:
- Codzienna modlitwa osobista / Namiot spotkania
- Regularne spotkanie ze Słowem Bożym
- Codzienna modlitwa małżeńska
- Codzienna modlitwa rodzinna
- Comiesięczny dialog małżeński
- Reguła życia (systematyczna praca nad sobą)
- Uczestnictwo w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych kręgu
- Uczestnictwo przynajmniej raz w roku rekolekcjach formacyjnych