Mk 1, 21-28
„W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego! » Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.”
Obecność Jezusa Chrystusa w ludzkim życiu jest nieocenionym szczęściem człowieka. Szatan drży przed Jezusem, bo wie kim On jest: „Święty Boga”. Mając Mistrza z Nazaretu w swoim życiu, który przekazuje naukę z „mocą”, jesteśmy pewni, że nie zginiemy. Przyjęcie Bożej prawdy z wiarą i wierność nauce Pana gwarantuje zbawienie. Bóg pragnie, abyśmy otworzyli uszy i serca na Jego zbawcze Słowa, które są wypowiadane z „mocą”, że nawet duchy nieczyste są posłuszne. Bóg interweniuje dziś do każdego z nas, zaznacza, że dobro, to droga, która prowadzi do szczęścia. Człowiek pokorny i cichy potrafi zgiąć kolana przed Stwórcą i przyjąć, to co On chce przekazać. Obyśmy dzisiaj słysząc głos Pana, serc nie zatwardzali – jak zaśpiewamy w dzisiejszym refrenie psalmu responsoryjnego”.